تاب آوری به مثابه چارچوبی برای کوچینگ

باشگاه تاب آوری: اکثر افراد حتی بدون آنکه بدانند که تاب آوری دقیقاً چیست و به چه معناست به آن علاقه مندند و حتی افرادی را که عملکرد بهتری داشته و یا موفق شده اند از موانع و روزهای سخت عبور کنند و بر مصایب و سختی ها غلبه کرده اند مورد احترام و ستایش قرار میدهند که قهرمانی و موفقیت جز با تاب آوری بدست نخواهد آمد.
هر آنچه در هر کجا از موفقیت گفته و شنیده میشود چیزی جز اشاره به دامنه ها و روشهای توسعه تاب آوری با تمسک و بهره مندی از پروتکل های مختلف نیست، در واقع یک کلام ختم کلام اینکه تاب آوری، مفهوم پایه، الزامی و اجباری و ناظر بر موفقیت است.
و اما بعد، آندسته از مربیان، مددکاران، روانشناسان و علاقه مندان به کوچینگ وقتی با رویکرد شناختی- رفتاری وارد زوایای حرفه ای توسعه و بهبودی فردی، خانوادگی و سازمانی می شوند با این موضوع مواجه خواهند شد که تا چه حد تمرکز بر اختلالات، ناسازگاریها و بدکارکردی ها جنبه افراطی بخود گرفته است و تا چه حد از سلامت و بهزیستی روانشناختی با تمرکز بر دارایی ها و توانایی ها غفلت شده است و این همه در حالی است که هدف اصلی آموزش، توسعه و مدیریت سلامت روان بوده است در حالی که توجه ما در ادبیات و عملیات تاب آوری سازگاری مثبت با تأکید بر دارایی ها و انواع سرمایه است و تنها همین یک دلیل کافی است که تاب آوری بعنوان بستر اصلی سلامت روان دارای جایگاهی خاص باشد، جایگاهی خاص و کاملاً فرگیر، در حقیقت و بعبارتی ساده در مواجهه با دشواری ها تاب آوری واکنشی عادی است.
در حقیقت تمامی تلاش در رویکرد (CBC) تحت تأثیر مطالعات و آموزه های دو نظریه پرداز بزرگ (آلیس و آرون بک) این است که در فرایند بهبودی به مراجعین و افراد کمک شود تا در پاسخ سازی و ارائه واکنش های حسی و رفتاری به شرابط بهتری دست یابند و نکته جالب توجه اینجاست تمامی این فرآیند که سازگاری و تعامل و سازندگی با دشواریهاست در گوشه ای از تعریف تاب آوری جای میگیرند.

مروری خواهیم داشت بر فرازهایی از این رویکرد که با قطعیت تاب آوری را بعنوان چارچوبی برای کوچینگ معرفی کرده است:

o معنا مندی (یافت و یا ساخت آن درسختی ها و مصایب)
o شکیبایی، خردورزی و قدرت تحمل ابهام در شرایط عدم قطعیت
o خلاقیت و کنجکاوی در مورد ظرفیت های نوین زندگی
o رشد انعطاف پذیری شناختی و رفتاری برای اقدام ورای طبقه بندی های فکری و عملی متداول بمنظور سازگاری پویا و پیشرونده در شرایط متغیر
o یادگیری خود پذیری (پذیرش خویشتن) در مقابل سرزنش کردن خود
o تاکید و توجه بر تجربه پذیری و قدرت بهره مندی از آن
o یادگیری حل مسائل احساسی و عملی
و … دیگر بخشهایی که مفاهیم بنیادی رویکرد را میسازند.

بهرحال مراجعان اغلب به دام باید های متعدد می افتند.
من باید یا من نباید بسیاری از ساکنین کره خاکی را گرفتار کرده است.
مددجویان و مراجعین ممکن است از دشواری ها اجتناب کنند اما وقتی اجتناب بعنوان راهکار مقابله انتخاب مناسبی نیست، ممکن است کوچینگ بتواند نقش آفرین باشد تا بتواند مهارتهای لازم را برای مقابله با موقعیت پیدا کرده و نقش آفرینی کند. این مقابله، همان جایی که توسعه تاب آوری بعنوان ضرورت و چارچوبی برای خدمات کوچینگ نقش خود را اعمال میکند.